_ خودشیفتگی در زبان های اروپایی به « نارسیسم » موسوم است . واژه نارسیس از همان نرگس که در زبان فارسی است منشا می گیرد . این افراد خود را بدون جهت بزرگ می پندارند که ممکن است به صورت رفتارهای بزرگ منشانه هم تظاهر یابد . نسبت به ارزیابی خود به وسیله دیگران بسیار حساس هستند .

اینها نیازمند توجه و ستایش دایمی هستند و اگر دیگران از این کار غفلت کنند ، خود به جست و جوی تحسین می پردازند و به لطایف الحیل ، دیگران را وادار به تمجید از خویش می کنند . اگر دوست یا همسر آنان لحظه ای دست از تحسین آنان بردارد ، خشمگین ، مضطرب و افسرده می شوند و با رنجیدگی او را به قدرناشناسی و حماقت متهم می کنند .

درمان این بیماران و حتی متقاعد کردن آنان برای مراجعه به روانپزشک کار دشواری است زیرا آنها اظهار می کنند که من از دکتر بیشتر می دانم . به هر حال روان درمانی با هدف ایجاد بینش برای بیمار ، درمان اصلی را تشکیل می دهد .